Հեղինակ | Հաղորդագրություն |
Liana
|
| |
Գրառում N: 4
Գրանցված է: 19.03.08
Որտեղից է: Moskva
Ռեյտինգը:
0
|
|
Ուղարկված է: 20.03.08 02:49. Վերնագիր: Սիրային բանաստեղծությո
Druzya ya ochen lyublyu stixi. osobenno stixi pro lyubov (sama toje sochinyayu)!!!!!! Davayte napishem svoi i (ne svoi) lyubimie stixi pro lyubov!!!!! Handipum!!!! Menq handipecinq patahabar Nujn srjaranum, nujn sexanum Vaxuc el cheinq tesel irar Karotel einq bavakanin!!! Es ekel ei im tiknoj het Du amusnut het mez ancanot Ev lur naelov achqerid mej Es tesnum ei mi lur karot.... Taqun xmecinq menq irar kenac Hayacqov taqun barevecinq Ev voch mi bar, u hnchyun chasac Ancanoti pes bajanvecinq...... Miajn te verjum bajanvelis Qo amusin@ tesa inchpes Tiknojs taqun asec...... .......Hogis gites inchqan ei karotel qez.........
|
|
Անձնական թերթիկ
|
Պատասխաններ - 96
, հին:
1
2
3
4
5
Բոլորը
[միայն նորերը]
|
|
|
Ուղարկված է: 12.04.08 11:52. Վերնագիր: Արդ..
Արդյոք կապրե՞ս սիրտս մաշող կարոտը հեզ... Չարտասանված, սրտում թաղված երազներս աստեղաշող Արդյոք կապրե՞ս... Արդյոք կզգա՞ս սիրտս այրող սերը երազ... Այն խոսքերը, այն երգերը, որ քեզ ասել ես չեմ կարող. Արդյոք կզգա՞ս...
|
|
Անձնական թերթիկ
|
Hyur
|
| |
Գրառում N: 10
Գրանցված է: 16.04.08
Ռեյտինգը:
0
|
|
Ուղարկված է: 17.04.08 15:38. Վերնագիր: Լիա..
Լիաննա իսկ ինչու՞ չէք նշել բանաստեղծությունների հեղինակի անուն ազգանունը հատկապես երբ Ձեզ հարցրել էին Ձեր գրածն է՞ հեղինակն է Արամայիս Սահակյանը
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 17.04.08 16:05. Վերնագիր: Vaaaaa :sm53: Lian..
Vaaaaa Lianaaaaaaa????
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 17.04.08 17:12. Վերնագիր: Հոգ..
Հոգին չի մեռնում: Մարմինը թողած երկրային փոսում- Թափառում է նա տիեզերական Լաբիրինթոսում: Անցնում է բոլոր ճամփաները սուտ ու անբեր երկրի,- Որ պայծառ, մաքուր դարձերից հետո, - Քո գրկում բերկրի: Բայց ե՞րբ կհասնի հոգիս, որպես սեգ, սրբացած մի զոհ,- Մայրամուտային Եզերքը Կապույտ, - լույս եզերքը Քո…
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 17.04.08 17:14. Վերնագիր: Narine գր..
Narine գրում է: հղում: | Հոգին չի մեռնում: Մարմինը թողած երկրային փոսում- |
| havaneci
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 18.04.08 11:51. Վերնագիր: Դիր..
Դիր մատներդ կույս` աչքերիս վրա- Հոգևոր հոգուս- աչքերիս վրա... Հոգնեցի կապույտ մշուշից, մովից. Դի՜ր մատներդ լույս- աչքերիս վրա... Մահու պես քնքուշ դի՜ր մատներդ սուրբ- Խոնջացած, անհույս աչքերիս վրա...
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 20.04.08 00:07. Վերնագիր: ՆՈ..
ՆՈՒՅՆ ՀՐԱՇՔՆ ԵՍ… Հեռու-հեռվից, շա՜տ հեռվից կրկին քեզ եմ հիշել ես, Ու երազներս անթիվ թեվ են առել դեպի քեզ։ Այս էլ քանի՜ ձիգ տարի անցան, անդարձ գնացին, Ու հուշերը մեր հրկեզ մոռացումով կնքեցին։ Մաղեց անձրեվ, փչեց հով ու մերթ քամի կատաղի, Որ փշրեցին թերթ առ թերթ մեր խենթ վարդերը դեղին։ Ծագեց հազար արշալույս տաճարների կատարին, Բայց ոչ մեկից ոչ մի լույս չշողաց մեր կրծքերին։ Ճամփաները կտրեցին թե մեր սիրտը, թե՛ իրար, Հորիզոնում մնաց մի խառն, թափթփված, սին աշխարհ։ Մտանք հազար սրճարան, տրվեցինք տաք գավաթի, Բայց ոչ մեկում չբացվեց փակ կծիկը մեր բախտի։ Ու վերջապես վճռեցինք մտահանել էլ իրար, Իբրեվ երկու անծանոթ՝ հավիտյան խորթ եվ օտար։ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Հիմա նորից եմ հիշել ու նայում եմ դեպի քեզ. Լավ է կյանքին չես զիջել՝ նոյն հրաշքն ես իմ հրկեզ… ՎԱՐԱՆԴ
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 23.04.08 00:54. Վերնագիր: Դու..
Դու դեռ չգիտես, Որ ամեն անձրեվ իր գույնն ունի, Դու դեռ չգիտես, որ ամեն անկյուն Մութ ունի ուրույն. Դու դեռ չգիտես,Որ ամեն երազ հուշ է դեռ բողբոջ, Ու ամեն մի հուշ երազ է դողդոջ։ Դե, որ չգիտես, Արի, լսիր, տես՝ Քեզ սիրում եմ ողջ Վայրերում թափվող անձրեվների չափ, Թաքուն խորհրդով ողջ ստվերների, Ողջ երազների, որ հուշ են դառել Եվ ողջ հուշերի, որ ծաղկեն պիտ դեռ։ Իմ անձրե՜վ , իմ հո՜ւշ, Իմ երա՜զ, իմ սե՜ր… Վարանդ
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 01.05.08 00:36. Վերնագիր: Օրե..
Օրերը ցուրտ են, անլույս ու մռայլ, Հողմերը շատ են ու կյանքը փխրուն. Դու այստեղում չես, ափում ես մի այլ, Միայն քեզ հետ է, որ ես չեմ տխրում։ Ոչ իրար մոտ ենք մենք հանգիստ գտնում, Եվ ոչ իրարից բաժան եվ օտար. Ասա՝ որտեղ է բախտը մեզ ժպտում, Գուցե երազում, կարոտում այս վառ։ Նույն սրճարանն է նորից մղկտում, Սակայն այս անգամ դու շատ ես հեռու. Գտնվում ես մի այնպիսի կետում, Ուր օվկիաններն են դարերով եռում… Քիչ այն կողմ… խավար, շերտը սառույցի. Տես ոն՜ց եմ դողում ունայնության մեջ. Ամեն ջերմություն քեզանից բացի, Քերթության գիրք է դատարկ՝ էջ առ էջ…։ Երեկոն սին է, պարապ կա մթնում, Կորած քամի է, տերեվ է փխրուն. Ինչպես մասրենին վանքի գավիթում, Միայն քեզ հետ է, որ ես չեմ տխրում… ՎԱՐԱՆԴ
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 01.05.08 00:42. Վերնագիր: Վախ..
Վախենում եմ կյանքը նենգ Թեքի ոսկի մեր ուղին, Ու մենք պարտված, սրտաբեկ, Տրվենք… մահվան նկուղին։ Բայց ու՞ր տանենք այդքան լույս, Այդքան գարուն, ջերմություն. Ո՛ւր պարփակենք՝ երազ, հույս, Այդքան ցնորք, այդքան գույն։ Ու՞ր ամփոփենք սեր այսքան, Այսքան կարոտ, այսքան տենչ. Որտե՜ղ թաղենք այդքան կյանք Եվ արշալույս այսքան թեժ։ Գոնե դառնանք ծաղիկներ, Աճենք, կանգնենք ուս-ուսի. Թե բուրում ենք՝ մեկ եթեր, Թե փշրվում՝ միասի՜ն… ՎԱՐԱՆԴ
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 08.05.08 00:25. Վերնագիր: Ի՜‡..
Ի՜ՆՉ ԼԱՎ Է. . . Ախ ինչ լավ է՝ քեզ սիրել ու երազել Ու ողջ գիշեր անքուն մնալ քեզ համար, Մթությունը երազներով հրկիզել, Մերկ ճյուղերին կախել աստղեր ոսկեվառ։ Դրսում տեղա մեղմիկ ձյուն ու հեքիաթներ… Գորշ երկնքին իշխի ձմեռը մթին. Երազի մեջ շիթվեն կապույտ ագաթներ, Վզնոց դառնան տաք, կաթնագույն քո կրծքին։ Ու քո սիրով կրկին լինեմ վերացած, Լռիկ չափեմ ձեր փողոցները կրկին. Երկնեն լռեն տիեզերքը եվ Աստված, Իսկ ես չասեմ քո անունը ոչ ոքի… . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Ախ ի՜նչ լավ է՝ քեզ սիրել ու երազել, Ամբողջ գիշեր անքուն մնալ քեզ համար. Դու չիմանաս, հետո սկսես կասկածել, Հետո սկսես արթուն մնալ… ինձ նման։
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
|
Ուղարկված է: 08.05.08 00:33. Վերնագիր: Սիր..
Սիրում եմ արեվ, սիրում եմ եվ գույն, Ծաղկած ծառերի բույրը մոգական. Իսկ քեզ սիրում եմ, սիրում եմ թաքուն, Դրա համար էլ՝ թանձր ու խոր այսքան։ Սիրում եմ ամառ, սիրում եմ գարուն, Սիրում եմ աշուն, ցուրտ ձմեռն անգամ. Իսկ քեզ սիրում եմ անտես ու թաքուն, Դրա համար էլ բազմագույն այսքան։ Սիրում եմ ապրել, երազել անքուն, Երգել՝ կյանք, պայքար, իբր լուսե պատգամ. Իսկ քեզ սիրում եմ լռելյան, թաքուն, Դրա համար էլ իրական այսքան։ …Ամե՛ն ինչ կտամ անցավոր կյանքում, Չեմ խորշում մահից՝ վախճանից անգամ. Լոկ ապրի սերդ, թեկուզ եվ թաքուն, Ծաղկած ծառերի բույրով մոգական։
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 15.05.08 08:20. Վերնագիր: ___ От меня до тебя ..
___ От меня до тебя ___ Между нами костры догорающих дней, От горючего дыма слезятся глаза, И желанье быть вместе острей и сильней, Но рассудок жестоко бесстрастен - нельзя. Между нами руины сгоревших мостов, Лабиринты сомнений, овраги разлук, Потускневшая вязь неразгаданных снов, И синицы, клюющие время из рук. От меня до тебя – километры тоски, Одинокой струны еле слышный мотив, Пусть от дымного ветра не видно ни зги, Но я знаю – ты есть, и надеюсь дойти. Лариса Пяткова
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 15.05.08 08:20. Վերնագիր: ___ Такая светлая мо..
___ Такая светлая моя ___ Такая светлая моя, такая нежная, Как будто осень по душе листву рассыпала... Сечется время на висках, а ты все прежняя, За что же счастье мне тобой такое выпало? И за дождями в листопад, и за туманами, Когда срываются ветра навстречу бешено, Цветет улыбка на губах твоих тюльпанами, И значит все, что будет впредь – не занавешено. А ты была моей весной, пусть запоздалою, Цвели сирени за окном до одурения, И все, что было до тебя – водою талою Смывалось с памяти моей без сожаления. И мне в объятиях твоих от зноя летнего И задыхалось, и рвалось сердцебиением, А как мечталось нам с тобой до дня последнего Не расставаться никогда ни на мгновение. Я узнавал тебя в толпе по шагу легкому, Издалека ловил твой взгляд, что ярче зелени, Так это ж надо было мне, такому ловкому, Княжну украсть, когда ведь сам – без роду-племени! А ты смеялась надо мной – нафантазировал! Клала мне голову на грудь, и пахли волосы; А за окошком соловей вовсю солировал, И я пьянел от поцелуев и от голоса... Да сколько прожито за эти дни – мгновения, За годы – ласточки... И вот – предзимье стылое – Еще немного и пора дарить прощения, Я буду рядышком с тобой, не бойся, милая... Сказоч-Ник
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 25.05.08 11:55. Վերնագիր: Թաթ..
Թաթիկներդ լուսեղեն — Լույս-թռչնիկներ դրախտի. Ճաճաչներով ոսկեղեն Բույն կհյուսեն նոր բախտի։ Զմրուխտ թասով գինի ես, Բույրդ աշխարք է առել. Շուրթս դիպավ շրթունքիդ- Աշխարքիս տերն եմ դառել...
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 25.05.08 15:57. Վերնագիր: Еще томлюсь тоской ж..
Еще томлюсь тоской желаний, Еще стремлюсь к тебе душой- И в сумраке воспоминаний Еше люблю я образ твой... Твой милый образ, незабвенный, Он предо мной везде,всегда, Недостижимый,неизменный, Как ночью на небе звезда...
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 28.05.08 15:12. Վերնագիր: Ես ..
Ես կուզենայի, որ կյանքդ ջահել Ծաղկի պես բացվեր իմ ծաղիկ գրկում,― Ծաղկից էլ քնքուշ իմ սիրուն վայել՝ Կուզեի ծաղիկ մնաս ողջ կյանքում, Ո՞ւմ են ծաղկունքը մի օր չար նայել, Ժպտում են անգամ պոկողի ձեռքում․․․ ՇԻՐԱԶ
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 01.06.08 17:49. Վերնագիր: Գիշ..
Գիշերվա փողոցները թափուր Շրջեցի տրտում ու միայնակ, Խոհերով և՛ քաղցր, և՛ տխուր, Երազով դյութական ու հստակ... Աշխարհում այս աղոտ, ես քնքուշ Մի հեքիաթ հյուսեցի քո մասին, Պատկերըդ լուսեղեն ու անուշ Պարզեցի կյանքի չար երա զին... Մեկնեցի վիճակըս անժպիտ Օրերիդ օրորի՜ ն, օրորի՜ն, Կույս հոգուդ խնդությանը վըճիտ, Հայացքիդ տխրությանը խորին... Անաղմուկ, անտրտունջ, անհնչյուն Գալիս ես ու նորից հեռանում, Ու հեռվից դյութում ես ու կանչում, Լուսերե՜ս, անմարմի՜ն, անանո՜ւն...
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 01.06.08 17:52. Վերնագիր: Այս..
Այս գիշեր նորից լալիս էր քամին Իմ դռան առաջ, իմ պատերի տակ, Սիրտըս լցված էր կարոտով հստակ, Անուշ ցավով ու երգերով իմ հին։ Մի գարնան հեքիաթ, քո վրա հյուսված, Հնչում էր դարձյալ իմ դյութված սրտում, Եվ լուսեղեն էր գիշերըս արթուն, Եվ սիրտըս տխուր սիրով էր լցված։ Չէի տրտնջում, որ անցել ես դու, Անհայտացել ես օրերում մեռած, Որ չըկաս արդեն, դարձել ես երազ, Անդարձ ու անհաս, հեռո՜ւ և հեռո՜ւ...
|
|
Անձնական թերթիկ
|
|
Ուղարկված է: 02.06.08 01:19. Վերնագիր: Narin verjin erku vo..
Narin verjin erku votanavorneri hexinake ov e?
|
|
Անձնական թերթիկ
|
Պատասխաններ - 96
, հին:
1
2
3
4
5
Բոլորը
[միայն նորերը]
|
|